Ο Πνευμονολόγος διαχειρίζεται ένα από τα πιο σημαντικά και ζωτικά συστήματα του οργανισμού, αυτό του αναπνευστικού. Στην ουσία σχετίζεται με αυτό που μας δίνει ζωή και δεν είναι άλλο από το οξυγόνο. Όπως πολύ απλά αναφέρει η γνωστή ρήση «Αναπνέω, άρα ζω και υπάρχω». Επομένως, ό,τι δυσκολεύει ή δυσχεραίνει τη σωστή μας αναπνοή, χρειάζεται το άτομο να το διαχειριστεί και να το αντιμετωπίσει μαζί με τον πνευμονολόγο. Ωστόσο πέρα από το κομμάτι της ιατρικής πράξης, ο πνευμονολόγος χρειάζεται να παρέχει στο άτομο την κατάλληλη συμβουλευτική υποστήριξη. Δεν αρκεί μόνο η αντιμετώπιση μέσω φαρμακευτικής αγωγής ή παρέμβασης, αλλά σημαντικό κομμάτι σχεδόν σε κάθε παθολογία διαδραματίζει ο τρόπος ζωής και οι συνήθειες του ατόμου. Ο γιατρός χρειάζεται να εξηγήσει με τρόπο απλό και κατανοητό ποια είναι η αιτία της κατάστασης της υγείας του πελάτη του και με ποιους τρόπους μπορεί να τη βελτιώσει, αν επιθυμεί να έχει μια καλύτερη πρόγνωση και ποιότητα ζωής. Τέλος, ο γιατρός σε κάποιες κρίσιμες και δύσκολες καταστάσεις καλείται να παρέχει ανακουφιστική και παρηγορητική υποστήριξη τόσο προς το άτομο που νοσεί, όσο και προς την οικογένειά του όταν εκείνοι το έχουν ανάγκη.

Ο γιατρός χρειάζεται να ασκεί την ιατρική και επιστημονική του ιδιότητα με ενσυναίσθηση, την ικανότητα δηλαδή να συναισθάνεται τον ασθενή του, να αντιλαμβάνεσαι την κατάστασή του και να μπορεί να τον συμπαραστέκεται. Άλλωστε με αυτόν τον τρόπο εδραιώνεται και η «θεραπευτική συμμαχία» με τον ασθενή, η οποία στη συνέχεια ενισχύει και το θεραπευτικό αποτέλεσμα.