Προληπτική ιατρική – εμβολιασμοί

Η προληπτική ιατρική αφορά τη συντονισμένη και στοχευμένη προσπάθεια των επαγγελματιών υγείας να ελέγξουν, να αποκλείσουν ή ακόμη και να αποτρέψουν την εκδήλωση νοσημάτων που μπορεί να επιβαρύνουν και να βλάψουν το άτομο, την κοινωνία και το περιβάλλον. Η πρόληψη αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο για την υγεία και η μεγαλύτερη πρόκλησή της είναι να μπορέσει να εκπαιδεύσει τόσο ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο να υιοθετηθούν υγιή πρότυπα διαβίωσης. Στόχος της πρόληψης είναι η αποφυγή του πρώιμου θανάτου, η αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης και η καλύτερη ποιότητα ζωής. Ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, είχε τονίσει τη σημασία της πρόληψης διατυπώνοντας τη φράση «Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν».

Διαχωρίζεται στην πρωτογενή πρόληψη, η οποία στοχεύει στην καταπολέμηση και μη εμφάνιση σοβαρών λοιμωδών νόσων με τη χρήση των εμβολιασμών και στη δευτερογενή πρόληψη, η οποία στοχεύει στην έγκαιρη- πρώιμη διάγνωση αποσκοπώντας στην καλύτερη θεραπεία και έκβαση των νοσημάτων. Στη δευτερογενή πρόληψη είναι ιδιαίτερα σημαντικές οι εξετάσεις προ-κλινικού ελέγχου, καθώς επιμηκύνουν το χρόνο επιβίωσης, μειώσουν τις επιπλοκές και μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα πλήρους ίασης.

 

περισσότερα...

Ροχαλητό – άπνοια στον ύπνο

Το ροχαλητό είναι ένα ενοχλητικό σύμπτωμα, αλλά παράλληλα και μια σημαντική ένδειξη ότι υπάρχει κάποιο αναπνευστικό πρόβλημα. Ουσιαστικά πρόκειται για μια παθολογική κατάσταση, η οποία υποδεικνύει πως υπάρχει κάποια μορφή απόφραξης της αναπνοής. Ο ήχος που παράγεται και δημιουργεί το ροχαλητό προκύπτει από τις ταλαντώσεις των ιστών της αναπνευστικής οδού, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα την απόφραξή της. Οι αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση του ροχαλητού είναι πολλές και η σοβαρότητά τους ποικίλει. Μία από τις σοβαρότερες αιτίες είναι η αποφρακτική υπνική άπνοια.

Τι είναι η υπνική άπνοια;

Γενικά υπάρχουν η άπνοια ύπνου διαχωρίζεται σε δύο τύπους: την αποφρακτική και την κεντρική. Η αποφρακτική υπνική άπνοια είναι η πιο συχνή μορφή άπνοιας και αφορά στην περιοδική απόφραξη των ανώτερων αεραγωγών του φάρυγγα, η οποία σχετίζεται κατά βάση με ανατομικούς λόγους της περιοχής. Η κεντρική υπνική άπνοια αφορά την απόφραξη του φάρυγγα και παράλληλα δεν παρατηρείται καμία προσπάθεια από πλευράς των αναπνευστικών μυών (καμία κίνηση της κοιλιάς και του θώρακα). Σε αντίθεση με την αποφρακτική, η κεντρικού τύπου δεν συνδέεται τόσο με ανατομικά στοιχεία, παρά με καρδιοπάθειες (καρδιακή ανεπάρκεια, αρρυθμίες κλπ) και με βλάβες του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Ποια είναι η συνήθης συμπτωματολογία;

Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλουν σε ένταση από άνθρωπο σε άνθρωπο και διαχωρίζονται σε νυχτερινά και ημερήσια. Τα πιο σύνηθες νυχτερινά συμπτώματα είναι: το διακεκομμένο έντονο ροχαλητό, οι παύσεις της αναπνοής με συνοδό αιφνίδια αφύπνιση με αίσθημα πνιγμού, ο ανήσυχος ύπνος με συχνές αφυπνίσεις, ο νυκτερινός ιδρώτας, η νυκτερινή ενούρηση (νυκτουρία) και το αίσθημα ύπνου μη αναζωογονητικού στην αφύπνιση ανεξαρτήτως των ωρών ύπνου. Τα ημερήσια συμπτώματα συνήθως αφορούν το αίσθημα ξηροστομίας και καρυβαρίας (πονοκεφάλου/θολούρας) κατά την αφύπνιση, η ημερήσια υπνηλία, η εύκολη κόπωση, η συχνή ανάγκη για ξεκούραση/ανάπαυση, η δυσκολία στη συγκέντρωση και την προσοχή, η δυσκολία στη μνήμη και στον προσανατολισμό, η ευερεθιστότητα, η κακή διάθεση αλλά και η πιθανή σεξουαλική δυσλειτουργία. Επίσης, έχει φανεί πως η υπνική άπνοια μπορεί να ευθύνεται για την ατελή ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης και του σακχάρου, καθώς και με δυσχέρεια απώλειας βάρους.

Ποια είναι η αντιμετώπιση της υπνικής άπνοιας;

Αν έχετε διαπιστώσει οι ίδιοι ή σας έχουν αναφέρει οι δικοί σας πως το ροχαλητό είναι κάτι που χαρακτηρίζει τον ύπνο σας, τότε είναι καλό να αναζητήσετε ιατρική συμβουλή. Η υπνική άπνοια χρειάζεται να διαγνωστεί εγκαίρως, καθώς μπορεί δυνητικά να αποβεί επικίνδυνη. Οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από μία αδιάγνωστη και αθεράπευτη αποφρακτική υπνική άπνοια σχετίζονται με καρδιακή προσβολή, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, αρρυθμίες, υψηλή αρτηριακή πίεση και καρδιακή νόσο. Επιπλέον, καθώς η αποφρακτική υπνική άπνοια προκαλεί υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη παραγωγικότητα, σε κάποιο ατύχημα και σε προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις.

Η αντιμετώπιση και θεραπεία της υπνικής άπνοιας εξαρτάται από τη βαρύτητα του προβλήματος και την ιδιαίτερη ανατομία του αεραγωγού του κάθε ατόμου. Στις ήπιες περιπτώσεις η αντιμετώπιση σχετίζεται κυρίως με αλλαγές στις συνήθειες του ατόμου, που θεωρούνται επιβαρυντικές. Μερικοί παράγοντες που μπορεί να επιφέρουν βελτίωση της κατάστασης είναι η θέση κατάκλισης, η μείωση του αλκοόλ ή της χρήσης υπνωτικών χαπιών. Επίσης, υπάρχουν κάποιες ειδικές συσκευές, οι οποίες βοηθούν τον αεραγωγό διατηρώντας τον ανοιχτό. Σε σοβαρές περιπτώσεις μία προτεινόμενη μέθοδος μπορεί να είναι ακόμη και η χειρουργική επέμβαση.

Στις αρκετές περιπτώσεις, μια συνιστώμενη ανώδυνη και ασφαλής αγωγή είναι η Συνεχής Θετική Πίεση Αεραγωγού (Continuous Positive Airway Pressure/ CPAP). Το CPAP είναι μία μηχανή, η οποία απαλά αυξάνει την πίεση του αέρα στον αεραγωγό εμποδίζοντάς τον να καταρρεύσει και να αποφραχθεί. Ουσιαστικά πρόκειται για μία μάσκα συνδεδεμένη με το μηχάνημα και η οποία τοποθετείται στη μύτη κατά τη διάρκεια του ύπνου.

 

περισσότερα...

Διακοπή καπνίσματος

Το κάπνισμα είναι μια βλαβερή συνήθεια και αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα δημόσιας υγείας στις σύγχρονες ανθρώπινες κοινωνίες. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) πρόκειται για μια σοβαρή χρόνια ασθένεια και ο καπνιστής πολλές φορές αντιμετωπίζεται ως ασθενής που χρειάζεται ιατρική βοήθεια και παρέμβαση. Η χρήση του καπνού ανήκει στις εθιστικές και εξαρτησιογόνες ουσίες και συνδέεται με μια ποικιλία σοβαρών νοσημάτων και αναπηρίας, οι οποίες μειώνουν την ποιότητα ζωής και αυξάνουν το κοινωνικό κόστος.

Λόγω της ψυχολογικής και σωματικής εξάρτησης που προκαλεί η συνήθεια του καπνίσματος, υπάρχει μεγάλη δυσκολία στη διακοπή του. Πολλοί είναι εκείνοι που δυσκολεύονται να σταματήσουν ή να μειώσουν τη χρήση του καπνού, ενώ υπάρχει και ένα μεγάλο ποσοστό υποτροπής σε όσους κατάφεραν για κάποιο χρονικό διάστημα να το διακόψουν. Για το λόγο αυτό η διακοπή του καπνίσματος χρειάζεται μια ολοκληρωμένη ιατρική παρέμβαση, με ψυχολογική και φαρμακολογική υποστήριξη αν χρειαστεί. Η μεγάλη δυσκολία στη διακοπή του καπνίσματος έγκειται στην εθιστική και ψυχοτρόπο ουσία, που είναι η νικοτίνη.

Ποιες είναι οι συνέπειες του καπνίσματος στα πνευμόνια;

Μία από τις βλαβερές συνέπειες του τσιγάρου είναι η βλάβη που προκαλεί στους πνεύμονες. Γενικά με το κάπνισμα προκαλείται φλεγμονή στους αεραγωγούς. Με το πέρασμα του χρόνου οι μεγάλοι αεραγωγοί παράγουν περισσότερη βλέννα και αυτό επιφέρει ως αποτέλεσμα τον χρόνιο βήχα. Ο βήχας συνήθως είναι παραγωγικός δημιουργώντας φλέγματα. Ο βήχας αυτός σχετίζεται με τη χρόνια βρογχίτιδα και αποτελεί μέρος της χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας (ΧΑΠ). Υπάρχει σταδιακή καταστροφή στους θύλακες αέρα (κυψελίδες) των πνευμόνων. Διάφορες επιδημιολογικές μελέτες έχουν συσχετίσει το κάπνισμα με υψηλό ποσοστό εμφάνισης άσθματος, Συγκεκριμένα, η συχνότητα εμφάνισης του άσθματος είναι δύο με τρεις φορές υψηλότερη στους καπνιστές. Επίσης, έχει συσχετιστεί και με υψηλό ποσοστό εμφάνισης καρκίνου του πνεύμονα. Γενικότερα, το κάπνισμα επιβαρύνει το αναπνευστικό σύστημα προκαλώντας μια σειρά από ενοχλητικά συμπτώματα όπως η δυσκολία στην αναπνοή, εύκολη κόπωση, χαμηλή ενέργεια, βήχα, διαταραχές του ύπνου κ.ά.

Πως μπορώ να διακόψω τη συνήθεια του καπνίσματος;

Όταν κάποιος αναζητεί ιατρική βοήθεια και υποστήριξη, έχει μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας στην προσπάθεια διακοπής του καπνίσματος. Ο ειδικός είναι κατάλληλος να σας ενημερώσει και να σας παρέχει εκπαίδευση για όλες τις συνέπειες και όλα τα στάδια που συνοδεύουν αυτή τη διαδικασία. Αυτό βοηθάει το άτομο να έχει την απαραίτητη γνώση και έλεγχο της σωματικής και ψυχικής του κατάστασης. Επίσης, ο ειδικός θα διενεργήσει ιατρικό έλεγχο, προκειμένου να διαπιστωθεί αν έχει επηρεαστεί το αναπνευστικό σύστημα. Στη συνέχεια υπάρχει τακτική ιατρική παρακολούθηση, ενδεχομένως να χορηγηθεί φαρμακευτική βοήθεια και υπάρχει συνεχής υποστήριξη και εκπαίδευση.

 

περισσότερα...

Αναπνευστική ανεπάρκεια

Ως αναπνευστική ανεπάρκεια (AA) ορίζεται η μερική ή ολική αδυναμία του αναπνευστικού συστήματος να παράσχει την αναγκαία ποσότητα οξυγόνου για τις μεταβολικές ανάγκες του οργανισμού και να απαλλαγεί από το παραγόμενο διοξείδιο του άνθρακα. Μπορεί να διακριθεί σε Υποξαιμική ΑΑ (Τύπου 1) και σε Υπερκαπνική ΑΑ (Τύπου 2). Η υπερκαπνική ΑΑ πάντοτε συνυπάρχει με υποξαιμία. Η αναπνευστική ανεπάρκεια χαρακτηρίζεται ως οξεία, όταν αναπτύσσεται σε διάστημα ωρών ή ημερών, ενώ αν αναπτυχθεί σταδιακά και δεν έχει αναστρέψιμη μορφή χαρακτηρίζεται ως χρόνια. Μια οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια μπορεί να καταλήξει σε χρόνια, ενώ το αντίθετο δεν συμβαίνει.

Ποια είναι η αιτία που μπορεί να οδηγήσει σε αναπνευστική ανεπάρκεια;

Τα αίτια που μπορεί να προκαλέσουν αναπνευστική ανεπάρκεια είναι πολλά και διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο της αναπνευστικής ανεπάρκειας (υποξαιμική ή υπερκαπνική). Συνήθως προκαλείται λόγω βλάβης ή δυσλειτουργίας διαφόρων οργάνων και συστημάτων. Ορισμένες από τις κοινές αιτίες της υποξαιμικής αναπνευστικής ανεπάρκειας είναι η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), η πνευμονία, το πνευμονικό οίδημα, η πνευμονική ίνωση, το άσθμα, ο πνευμοθώρακας, η πνευμονική εμβολή, η πνευμονική υπέρταση, η συγγενής καρδιοπάθεια, η βρογχεκτασία και η παχυσαρκία. Ενώ ορισμένες κοινές αιτίες της υπερκαπνικής ανεπάρκειας είναι το σοβαρό άσθμα, η υπερβολική δόση ναρκωτικών, η δηλητηρίαση, η μυασθένεια και οι διαταραχές των μυών, οι κακώσεις της κεφαλής και του αυχένα, η παχυσαρκία, το πνευμονικό οίδημα, ο υποθυρεοειδισμός, η δύσπνοια, η ταχύπνοια, η σύγχυση, η μείωση του επιπέδου συνείδησης, η ταχυκαρδία και η αρρυθμία και η κυάνωση.

Πως γίνεται η διάγνωση;

Για να μπορέσει να θέσει τη διάγνωση ο πνευμονολόγος χρειάζεται να καταγράψει το ιατρικό ιστορικό, να αξιολογήσει την κλινική εικόνα και συμπτώματα του ατόμου και στη συνέχεια να προχωρήσει στις ακόλουθες εξετάσεις:

  • Μέτρηση αερίων αίματος
  • Ακτινογραφία θώρακος
  • Αξονική τομογραφία
  • Μαγνητική τομογραφία
  • Ακρόαση
  • Σπιρομέτρηση
  • Αιματολογικός έλεγχος
  • Βιοχημικός έλεγχος

Υπάρχει θεραπεία για την αναπνευστική ανεπάρκεια;

Ο πνευμονολόγος αναλόγως με την κλινική εικόνα και τα συμπτώματα του ατόμου, καθώς και με τη διάγνωση που θα θέσει προτείνει την αντίστοιχη θεραπεία της υποκείμενης νόσου. Σε ορισμένες περιπτώσεις συνίσταται η διακοπή του καπνίσματος, η απώλεια βάρους και η άσκηση.  Στις περιπτώσεις υποξαιμίας χρειάζεται να γίνει αύξηση της πυκνότητας του χορηγούμενου οξυγόνου είτε με ρινικούς καθετήρες, είτε με διασωλήνωση είτε με αναπνευστήρα θετικής πίεσης.

 

περισσότερα...

Αιμόπτυση

Ως αιμόπτυση ονομάζεται η αποβολή αίματος με τον βήχα, που έχει την προέλευσή της από την αναπνευστική οδό, κάτω από το λάρυγγα. Είναι σημαντικό να γίνει διάκριση στη διάγνωση, προκειμένου να διαπιστωθεί αν το αίμα προέρχεται από τη στοματική κοιλότητα, τον ρινοφάρυγγα ή το πεπτικό σύστημα (ψευδο-αιμόπτυση και αιματέμεση αντίστοιχα).

Η πιο συχνή αιμόπτυση σχετίζεται με κάποια λοίμωξη του αναπνευστικού, η οποία συνήθως είναι μικρής έντασης και αυτοπεριοριζόμενη. Συνήθως σχετίζεται με τη βρογχεκτασία και με τους καπνιστές που πάσχουν από χρόνια βρογχίτιδα. Πέρα από τις λοιμώξεις του αναπνευστικού (βρογχίτιδα, πνευμονία), υπάρχουν και σοβαρές καταστάσεις που μπορεί να προκαλέσουν αιμόπτυση, όπως ο καρκίνος του πνεύμονα, η φυματίωση, η πνευμονική εμβολή, το πνευμονικό οίδημα (αφρώδη, ροδόχροα πτύελα).

Ποια είναι η αντιμετώπιση της αιμόπτυσης;

Η εύρεση μικρών ιχνών αίματος στα πτύελα είναι αρκετά συνηθισμένη και δεν απαιτεί ειδικές θεραπείες. Ωστόσο η αιμόπτυση είναι ένα ανησυχητικό γεγονός που χρήζει περαιτέρω έρευνα για τον εντοπισμό των αιτιών της και εν συνεχεία για την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας. Στις περιπτώσεις που εμφανίζεται στο πλαίσιο μιας λοίμωξης του αναπνευστικού και συνδυάζεται με βήχα, τότε βοηθάει η καλή ενυδάτωση και η καταπολέμηση του βήχα με κάποια συνιστώμενη αγωγή.

 

περισσότερα...

Δύσπνοια – Εύκολη κόπωση

Ως δύσπνοια ορίζεται η δυσκολία της αναπνοής, η οποία μπορεί να είναι προσωρινή ή μόνιμη. Η μορφή που εκδηλώνεται η δύσπνοια ομοιάζει με αυτή του λαχανιάσματος ή του συριγμού. Μπορεί να εμφανιστεί είτε σταδιακά είτε ξαφνικά. H δύσπνοια συνήθως συνδέεται με διάφορους παθολογικούς τύπους αναπνευστικών διαταραχών, αλλά μπορεί να συσχετίζεται και με ψυχολογικούς παράγοντες όπως είναι το στρες και το άγχος. Μερικές από τις παθολογικές καταστάσεις των πνευμόνων, οι οποίες σχετίζονται με τη δύσπνοια και τη μειωμένη αντοχή είναι το βρογχικό άσθμα, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), τα διάμεσα πνευμονικά νοσήματα (όπως ίνωσησαρκοείδωση), η πνευμονική υπέρταση, η αναιμία, οι ρευματολογικές παθήσεις και οι καρδιοπάθειες

Υπάρχει θεραπεία για τη δύσπνοια;

Για την αντιμετώπιση της δύσπνοιας, χρειάζεται αρχικά να τεθεί διάγνωση από τον ειδικό ώστε να είναι ακριβή τα αίτια εμφάνισής της. Επίσης, η θεραπευτική της αντιμετώπιση εξαρτάται από το αν πρόκειται για ένα παροδικό επεισόδιο ή αν είναι οξύ και επίμονο. Στις περιπτώσεις που η δύσπνοια αποτελεί σύμπτωμα ενός αναπνευστικού προβλήματος όπως είναι το άσθμα, η αλλεργία ή η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, τότε η φαρμακευτική αγωγή και η κατάλληλη θεραπεία παραχωρούνται από τον πνευμονολόγο, αφού διενεργηθούν οι απαραίτητες εξετάσεις. Επιπρόσθετα η υιοθέτηση ενός υγιεινού τρόπου ζωής, η μείωση του βάρους και ένταξη της φυσικής άσκηση αποτελούν στοιχεία που βοηθούν στα διάφορα αναπνευστικά προβλήματα.

Πότε να συμβουλευτώ ειδικό;

Άμεση -έως και επείγουσα- θεωρείται η περίπτωση της ξαφνικής αναπνευστικής δυσκολίας, η οποία έχει κάποια διάρκεια και δεν υποχωρεί. Στις περιπτώσεις όπου το σύμπτωμα παρατηρείται καθημερινά ή περιστασιακά, είναι χρήσιμο να γίνει παρακολούθηση από ειδικό.

 

περισσότερα...

Βήχας – Απόχρεμψη

Ο βήχας αποτελεί ένα από τα πιο κοινά συμπτώματα του αναπνευστικού, ο οποίος μπορεί να προκληθεί από διάφορες παθήσεις. Στην ουσία, πρόκειται για ένα αντανακλαστικό, που λειτουργεί ως αντίδραση στον ερεθισμό των αεραγωγών και εκδηλώνεται με επαναλαμβανόμενη εισπνοή και βίαιη εκπνοή, με πίεση του αέρα. Σκοπός του βήχα είναι να απομακρύνει μηχανικά αλλά και να αδρανοποιήσει, μέσω της παραγόμενης βλέννας, ξένα σώματα (σκόνη, καπνό, μικρόβια) από τους πνεύμονες ή από το ανώτερο αναπνευστικό. Για να αξιολογηθεί η σημασία βήχα, χρειάζεται ο ειδικός να προσδιορίσει τη βαρύτητα, τη χρονιότητα και τα συνοδά του συμπτώματα.

Ποια και πόσα είναι τα είδη του βήχα;

Ο βήχας διαχωρίζεται σε δύο είδη, τον παραγωγικό και τον μη παραγωγικό. Ως παραγωγικός βήχας ορίζεται ο βήχας που παράγει φλέγμα ή βλέννα (πτύελα). Η βλέννα μπορεί να εντοπίζεται στο πίσω μέρος του λαιμού, η οποία προέρχεται συνήθως από τη μύτη ή τα ιγμόρεια, ή μπορεί να έχει ανεβεί προς τα έξω από τους πνεύμονες και την τραχεία. Η απόχρεμψη είναι η λειτουργία ή διαδικασία που δημιουργείται για την απομάκρυνση του σιέλου ή της βλέννης με το βήχα. Ως μη παραγωγικός βήχας ορίζεται ο ξηρός βήχας, χωρίς την παραγωγή εκκρίσεων.

Επίσης ο βήχας διακρίνεται ανάλογα με τη διάρκειά του σε Οξύ (λιγότερο από 3 εβδομάδες), Υποξύ (περισσότερο από 3 εβδομάδες και λιγότερο από 2 μήνες) και Χρόνιο (περισσότερο από 2 μήνες). Τέλος, μια ακόμη διάκριση αφορά την προέλευσή του αν προέρχεται από το ανώτερο ή κατώτερο αναπνευστικό.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που προκαλούν τον βήχα;

Για τον παραγωγικό βήχα οι αιτίες που τον προκαλούν είναι πολλές. Ενδεικτικά αναφέρονται οι πιο συνηθισμένες που σχετίζονται με ιογενείς ή μικροβιακές λοιμώξεις, χρόνια πνευμονοπάθεια, οξεία ή χρόνια οσπιθορρινική καταρροή, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, κάπνισμα κ.ά.

Ο ξηρός βήχας μπορεί να προκύψει έπειτα από μια οξεία ή χρόνια έκθεση σε παράγοντες, όπως ιογενείς ασθένειες, βρογχόσπασμος, έκθεση σε σκόνη – αναθυμιάσεις ή σε πτητικές-ερεθιστικές χημικές ουσίες, φαρμακευτικές ουσίες, απόφραξη των αεραγωγών, αλλεργίες και άσθμα.

Ποια είναι η θεραπεία για το βήχα;

Για την αντιμετώπιση και θεραπεία του βήχα, ο ειδικός χρειάζεται να εκτιμήσει την κλινική εικόνα και συμπτωματολογία του ατόμου. Συνήθως στην περίπτωση του παραγωγικού βήχα συστήνονται αποχρεμπτικά ή βλεννολυτικά σιρόπια καθώς και αναβράζοντα δισκία, τα οποία βοηθούν στη ρευστοποίηση των φλεμάτων και την εύκολη απόχρεμψή τους. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί αντιβηχική αγωγή, αντιχολινεργική αγωγή και συνδυασμός  αποσυμφορητικών. Σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητη η εκτίμηση και η συμβολή του ειδικού, πριν την έναρξη οποιασδήποτε αγωγής.

 

 

 

 

περισσότερα...

Παραπεμπτικά εξετάσεων (πιστοποίηση ΕΟΠΥΥ)

Κατόπιν κλινικής εξέτασης από τον πνευμονολόγο ή σε περιπτώσεις τακτικής παρακολούθησης, εκδίδονται παραπεμπτικά για:

  • εξετάσεις αίματος
  • ακτινογραφίες
  • αξονικές τομογραφίες
  • άλλες εξετάσεις μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης

Τα παραπεμπτικά αυτά αφορούν περαιτέρω εξετάσεις και χρησιμεύουν στην ολοκληρωμένη κλινική εικόνα του εξεταζόμενου. Παράλληλα λειτουργούν ως ένα απαραίτητο εργαλείο για την τελική διάγνωση που θα θέσει ο γιατρός. Οι συμβεβλημένοι μέσω του ΕΟΠΥΥ επιβαρύνονται οικονομικά με ένα μικρό έως μηδενικό ποσοστό συμμετοχής ανάλογα με την εξέταση ή την κάθε πάθηση.

 

περισσότερα...

Συνταγογράφηση (πιστοποίηση ΕΟΠΥΥ)

Ο πνευμονολόγος έπειτα από την κλινική εξέταση ή στις περιπτώσεις που υπάρχει τακτική παρακολούθηση του εξεταζόμενου, μπορεί να εκδώσει συνταγές φαρμάκων για πνευμονολογικές παθήσεις μέσω της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Οι συμβεβλημένοι μέσω του ΕΟΠΥΥ επιβαρύνονται οικονομικά με ένα μικρό ποσοστό συμμετοχής στην αγορά φαρμάκων ανάλογα με την πάθησή τους.

 

περισσότερα...

Γνωματεύσεις αναπνευστικών συσκευών

Στις περιπτώσεις που ο πνευμονολόγος κρίνει απαραίτητη τη χορήγηση αναπνευστικών συσκευών, μπορεί να εκδώσει μέσω των ασφαλιστικών ταμείων, γνωματεύσεις για τη χορήγηση αναπνευστικών συσκευών (CPAP, BiPAP, αναπνευστήρες), νεφελοποιητών (για χορήγηση αναπνευστικών φαρμάκων) και συσκευών αναρρόφησης πτυέλων. Οι συμβεβλημένοι του ΕΟΠΥΥ μπορούν να ενημερωθούν σχετικά με τα αναλώσιμα υλικά που δικαιούνται και για τον τρόπο χορήγησής τους είτε από το ασφαλιστικό τους ταμείο είτε από το θεράποντα ιατρό τους.

 

περισσότερα...